Helenio Herrera | ||
Helenio Herrera (um 1964)
| ||
Personalia | ||
---|---|---|
Geburtstag | 10. April 1910 | |
Geburtsort | Buenos Aires, Argentinien | |
Sterbedatum | 9. November 1997 | |
Sterbeort | Venedig, Italien | |
Größe | 175 cm | |
Position | Abwehr | |
Herren | ||
Jahre | Station | Spiele (Tore)1 |
1931–1932 | Racing Club du Maroc | |
1932–1933 | CASG Paris | |
1933–1935 | Stade Français Paris | |
1935–1937 | OFC Charleville | |
1937–1939 | Excelsior AC Roubaix | |
1940–1942 | Red Star Olympique | |
1942–1943 | Stade Français Paris | |
1943–1944 | ÉF Paris-Capitale | |
1944–1945 | SM Puteaux | |
Stationen als Trainer | ||
Jahre | Station | |
1944–1945 | SM Puteaux | |
1945–1947 | Stade Français Paris | |
1947–1948 | Stade Français Paris | |
1948–1949 | Real Valladolid | |
1949–1952 | Atlético Madrid | |
1952 | CD Málaga | |
1953 | Deportivo La Coruña | |
1953–1956 | FC Sevilla | |
1956–1958 | Belenenses Lissabon | |
1958–1960 | FC Barcelona | |
1960–1968 | Inter Mailand | |
1962 | Spanien | |
1968–1970 | AS Rom | |
1973–1974 | Inter Mailand | |
1978–1979 | Rimini Calcio | |
1980 | FC Barcelona | |
1981 | FC Barcelona | |
1 Angegeben sind nur Ligaspiele. |
Helenio Herrera (* 10. April 1910 in Buenos Aires; † 9. November 1997 in Venedig, Italien) war ein argentinisch-französischer Fußballspieler und -trainer. Während seiner Zeit in Frankreich wurde ihm auch die argentinische Staatsangehörigkeit zugesprochen, die er am 12. Dezember 1934 als 24-Jähriger erhielt.
Bekannt wurde er durch seine Erfolge mit Inter Mailand in den 1960er Jahren. Durch die Verfechtung des Catenaccio bekam der Disziplinfanatiker den Beinamen „Totengräber des Fußballs“.